Frater M O - Wprowadzenie do Magii Enochiańskiej, Okultyzm i Magia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wprowadzenie do
Magiji Enochianskiej
Subtelnych Arkan
Do what thou wilt shall be the whole of the Law.
Zostałem niedawno poproszony o napisanie niniejszego wstępu do Magiji Enochiańskiej,
jest to dla mnie niewątpliwy zaszczyt, aczkolwiek trudne to zadanie opisać coś, co jest aŜ tak
obszerne, pełne ciekawostek, niedomówień i luk. Postaram się skupić na meritum, kusząc się
jednocześnie o zacytowanie kilku wypowiedzi na temat Enochii właśnie:
‘Pozostałe (języki) wymagają umiejętności. Ten wymaga rozwagi!’
Aleister Crowley ‘Magija w teorii i praktyce’
‘
śadne pomniejsze źródło nie mogło związać ze sobą elementów w niej zawartych; Ŝadne
inne źródło nie mogłoby sprawić, Ŝe te elementy tak doskonale i natychmiastowo reagują na
wolę uŜywającego.’
Benjamin Rowe ‘Godzilla Spotyka E.T.’
‘Przez lata zaczęto Magię Enochiańską nazywać najpotęŜniejszym systemem magicznym na
świecie.’
Donald Michael Kraig ‘Trzy mity magii enochiańskiej’
Trudno się dziwić tego typu wypowiedziom… KaŜdy, kto kiedykolwiek zetknął się z tym
systemem wie, Ŝe po prostu ‘działa’ i, co najciekawsze, wcale nie trzeba mieć jakichkolwiek
wcześniejszych doświadczeń z magią jako taką. Pamiętam, Ŝe sam kiedyś przeprowadziłem
operację Enochiańską korzystając z całkowicie czarnoksięskich metod, a pomimo tego efekty
przerosły wszelkie moje oczekiwania. CóŜ… Nie poddając się dalszym dywagacjom-
ruszajmy.
Odrobina Historii
Magia Enochiańska nie zaistniałaby bez dwóch osób Sir John’a Dee i Edwarda Kelley’a.
NaleŜałoby trochę przybliŜyć ich osoby by ukazać tło, na którym doszło do narodzin
wspomnianego systemu.
John Dee był synem walijskiego szlachcica przebywającego na dworze Henryka VIII. Urodził
się w Londynie w 1527. Od najmłodszych lat objawiał talenty do całej gamy znanych
wówczas nauk. JuŜ w wieku piętnastu lat trafił do Cambridge. Tam po 4 latach otrzymał
baccalarium w zakresie Sztuk wyzwolonych. Następnie wyrusza za granicę. W 1547 udaje się
do Niderlandów gdzie spotyka najwaŜniejszych myślicieli epoki. W 1550 spędza parę
miesięcy w ParyŜu wykładając podstawy geometrii, tu oferowano mu stałą posadę na
Sorbonie, nie przyjął jej jednak i wrócił do Anglii w 1551. Polecony Edwardowi VI
otrzymuje probostwo w
Upton-upon-Severn, Worcestershire. Co, jak wiadomo, dawało
moŜliwość totalnego poświęcenia się pracy naukowej. W tym czasie powstała teŜ Monas
Hierogliphica kompendium idei neoplatonistycznych. Niefortunnie dla naszego Dee wkrótce
na tron wstąpiła Krwawa Mary i rozpoczęła rekatolicyzację kraju. Dee zdąŜył się oŜenić i
zarabiał równieŜ jako astrolog. To częściowo sprawiło, Ŝe popadł w niełaskę. W końcu to
właśnie on ułoŜył horoskop dla Mary i Filipa II króla Hiszpanii, chyba nie był zbyt
pochlebny, choć do ślubu doszło, poza tym Dee cieszył się estymą Filipa a Jego ‘Monas…’
była jedyną ksiąŜką napisaną przez protestanta w bibliotece Esqurialu. Dodatkowo nasz mag
poparł ElŜbietę na tron Anglii – bazując właśnie na jej horoskopie. Zaskarbił sobie tym
samym łaski przyszłej monarchini. Gdy Krwawa Mary umiera w 1558 i na tron wstępuje
ElŜbieta Dee zostaje Królewskim Doradcą ds. Mistycznych Tajemnic. Ponoć ElŜbieta
odwiedziła go w Mortlake gdzie zdąŜył się przeprowadzić i oglądała tam słynne czarne
zwierciadło (najprawdopodobniej z obsydianu, przywiezione z Nowego Świata), które było
elementem jego późniejszych fascynacji krystalomancją. Dee posiadał u siebie ogromną
bibliotekę, na jego ‘salonach’ widywano często słynnych męŜów stanu m.in. Francis’a
Walsingham’a ojca chrzestnego brytyjskiego wywiadu. W tak zwanym międzyczasie pisuje
pamiętniki (czasami 4 równocześnie), studiuje grimuary, teksty talmudyczne, interesuje się
alchemią, Ŝeglarstwem ( uczy Ŝeglarzy geometrii i stosowania nowoczesnych jak na owe
czasy przyrządów uzyskanych od Mercatora), rzemiosłami. W 1580 rozpoczyna
eksperymenty z Krystalomancją, podczas jednej z nich objawia mu się archanioł Uriel i
przekazuje wskazówki, co do dalszej praktyki. Niestety Dee zapadał w bardzo głębokie transy
i nie mógł zapisywać tego co widział, z reguły teŜ nie pamiętał, co działo się podczas
seansów. To sprawiło, Ŝe zaczął poszukiwać innych osób, które mogłyby pomóc mu podczas
tych operacji. Ponoć przetestował kilka mediów. Ostatecznie niejaki Michael wspomniał mu
w swej wizji o człowieku, który ma nadejść. Okazał się nim być Kelley. To juŜ wyjątkowo
dziwna persona. Jego młodość owiana jest tajemnicą Najprawdopodobniej urodził się w 1555
(ponoć miał związki z rodem Talbot, które to nazwisko przybrał później z jakiegoś względu).
Pierwsze, co o nim wiadomo ze źródeł to to, Ŝe zaczynał swą karierę jako prawnik. Jednak
dopuścił się fałszerstwa i został za to skazany na obcięcie uszu (choć nie do końca jest to
pewne). W niesławie wyjechał do Walii i przez pewien czas poszukiwał sekretów
alchemicznych, sprzedając rzekomo ‘cudowne’ eliksiry naiwnym (choć to teŜ nie jest pewne).
Odkrył tez alchemiczny manuskrypt chrześcijańskiego mistyka św. Dunstan’a z Glastonbury,
który zaprezentował Dee podczas ich pierwszego spotkania. Trudno jednoznacznie określić
dla kogo owo spotkanie było szczęśliwsze. A było definitywnie przełomowe. W latach 1581-
1585 doszło właśnie do przekazu całego systemu Magii Enochiańskiej. Rzekomo
wykorzystywanej przez Enocha, patriarchę który dokonał cielesnego wniebowstąpienia i
rozmawiał z Bogiem twarzą w twarz. Ale szczegółowy opis tego systemu zostawmy na
później. W wymienionym okresie anioły, które przekazywały system nakazały Dee podróŜ do
Europy, co było cięŜkie na owe czasy, gdyŜ wymagało długiej i często Ŝmudnej tułaczki ze
słuŜącymi i całą rodziną. Fakt wypadu Dee do Europy Środkowej skwapliwie wykorzystał
Walsingham wysyłając Dee jako szpiega na tamtejsze dwory, a podróŜujący uczeni –mistycy
byli idealna przykrywką. Dee miał z resztą doświadczenia z kryptografią po lekturze słynnej
‘Stenographia’ (bądź Steganographia) Trithemiusa Niektórzy snują przypuszczenia, Ŝe
anielskie pismo zostało wynalezione w celu przekazywania tajnych informacji. Pomijając
jednak dywagacje naukowców, wróćmy do naszej historii. Dee i Kelley trafiają do magnata
Olbrachta Łaskiego, który snuł plany zostania królem, ponoć by mu się przypochlebić
przepowiedziano mu to właśnie, zostają równieŜ później przedstawieni Stefanowi Batory, dla
którego urządzono równieŜ jeden z seansów wizjonerskich. Później nasi magowie wyruszają
do Pragi na dwór Rudolfa II – cesarza niemieckiego, słynącego z zamiłowań okultystycznych.
NaleŜy wspomnieć, Ŝe Kelley nigdy nie darzył aniołów tego systemu sympatią i uwaŜał je za
zamaskowane demony. Gdzieś właśnie w tym okresie następuje apogeum przekazów i coś, co
o mały włos nie doprowadziło do zerwania znajomości magów. OtóŜ anioły zakomunikowały
Kelley’owi, Ŝe ma się z Dee zamienić na noc Ŝonami. Naturalnie wywołało to szok i
konsternację. Jednak pomysł przeszedł i doszło do, jak to określił J.H.Brennan
‘ElŜbietańskiego menage a quatre’. Wielu spekuluje, Ŝe był to element oszustwa ze strony
Kelley’a. Natomiast biorąc pod uwagę zaŜyłość pomiędzy magami, a takŜe fakt, Ŝe byli
prawie jak dwie uzupełniające się połówki Donald Tyson wysnuwa bardziej gnostycką
interpretację tego zdarzenia, Ŝe jako koniec procesu alchemicznego i całego przekazu
wizjoner i skryba mieli zjednoczyć się w miłości, a Ŝe homoseksualne stosunki nie mieściły
się jeszcze w okultystycznym światopoglądzie dokonano tego przez Ŝony, które siłą
małŜeństwa stawały się ‘krwią z krwi’. W ten sposób –pośrednio – Dee i Kelley połączyli się
ze sobą. Wspiera tą tezę fakt, Ŝe w pamiętnikach Dee występują liczne opisy świeŜości,
mistycznego odnowienia etc, po tym właśnie akcie. W tym momencie przekazy anielskie się
kończą a nasi magowie rozchodzą się. Dee zapragnął wrócić do kraju. Natomiast Kelley wolał
zostać na dworze Rudolfa II popisując się nowo pozyskanymi mocami. Zyskał duŜo
zaszczytów i tytuł szlachecki. Popełniał jednak sporo błędów. Ponoć próbował transmutować
ołów w złoto, co oczywiście skończyło się fiaskiem. Dodatkowo zabił w pojedynku jednego z
miejscowych szlachciców i trafił do więzienia. Podczas nieudanej ucieczki (po dwóch latach)
złamał w wielu miejscach nogę, co skończyło się ohydną amputacją. Próbował uciec kolejny
raz. Co skończyło się kolejnymi złamaniami. Zmarł w niewyjaśnionych do końca
okolicznościach. Dee natomiast powrócił do Anglii. Kolejną ciekawostką jest, Ŝe 20 V 1588
gdy Wielka Armada wyruszyła na podbój Anglii Dee ponoć stworzył talizman, za pomocą
którego doprowadził do burzy, która rozpędziła statki hiszpańskie, opóźniając atak o cały
miesiąc. Prawdopodobnie to właśnie Dee posłuŜył teŜ za pierwowzór Prospero w sztuce
‘Burza’ Szekspira. W kaŜdym razie zmarł we względnym spokoju w wieku 80 lat (1607 – 4
lata po królowej ElŜbiecie I). Tyle o rysie historycznym.
Trójca Magii Enocha
ń
skiej.
Cały przekaz Magii Enochiańskiej moŜna z grubsza podzielić (równieŜ chronologicznie) na 3
fragmenty: Mistyczną Heptarchię, Liber Loagaeth i Enochię. Pochodzące z tego samego
źródła aczkolwiek niezaleŜne systemy. NaleŜy napomknąć teŜ o metodzie stosowanej przez
Dee i Kelley’a. Dee kierował gorące modły do Boga i Aniołów przez 15 minut do godziny, a
Kelley obserwował Kryształ. Następnie Dee skrzętnie zapisywał wszystko co się zdarzyło.
Heptarchia Mystica
Jest pierwszym Systemem przekazanym przez anioła Ave. Jest to system magii planetarnej,
pozornie przypominający róŜne grimuary epoki. JednakowoŜ sposób tworzenia i operowania
tym systemem róŜni się znacząco od poprzedników.
Przede wszystkim Anioły podyktowały naszym eksperymentatorom całe skomplikowane
instrumentarium magiczne za pomocą, którego moŜna było komunikować się z bytami
Heptarchii.
Pierwszy był pierścień, który miał być wykonany ze złota z następującym wzorem. Ponoć to
właśnie ten jest tym pierścieniem, którym posługiwał się Salomon przy pokonywaniu i
spętywaniu demonów.
Następnie inwokowane istoty podały wzór Lamenu, który miał chronić maga. Pełen był
goeckich symboli i sigili. Później anioły skorygowały ten pogląd podając nowy Lamen,
którego funkcją było wykazanie godności maga do tego typu działań.
Lamen Heptarchii
Wersja Łaci
ń
ska
Później, gdy przekazano alfabet anielski nakazano zamienić litery łacińskie na anielskie.
Wtedy Lamen wyglądałby jak następuje:
Lamen Heptarchii w wersji anielskiej
.
Kolejnym podanym elementem był Święty Stół Praktyki. Wyglądał on następująco:
Później podano tzw. Chorągwie Stworzenia. Które miały być wykonane z płytek
oczyszczonej cyny i umieszczane w kręgu na Świętym Stole. Później jednak anioły zgodziły
się by namalować je w rzędzie u dolnej krawędzi Stołu.
Chor
ą
giew Sol’a
[ Pobierz całość w formacie PDF ]