Funkcje w druzynie, Podręcznik strzelania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zagadnienie nr.1
Zasady zachowania siĊĪRánierza na polu walki, ugrupowania
marszowe, patrolowanie, pokonywanie przeszkód terenowych, wspóádziaáanie w
sekcji.
OBOWIĄZKI W SEKCJI – wspóádziaáanie w sekcji
Celem kaĪdego patrolu jest dojĞcie do celu, wykonanie zadania i wyjĊcie ze strefy
operacyjnej bez wykrycia przez przeciwnika. KaĪdy Ğlad i haáas zrobiony przez patrol
pozwoli dobrze wytrenowanemu przeciwnikowi na przechwycenie i zniszczenie
patrolu. Wysoki poziom indywidualnego kamuflaĪu i umiejĊtnoĞü bytowania w terenie
utrudni przeciwnikowi to zadanie. Przed rozpoczĊciem operacji dowódcy patroli
muszą wytrenowaü swoich ĪRánierzy w tych dziedzinach. Trening musi byü
interesujący i ponad wszystko realistyczny. Poszczególni czáonkowie patrolu muszą
zwróciü szczególną uwagĊ na poniĪsze punkty:
1. Wybieraü taki teren, który zostawia najmniej Ğladów.
2. Nie zginaü i deptaü roĞlinnoĞci, szczególnie maáych roĞlin.
3. Wybieraü marszrutĊ z uwagą na wysokich czáonków patrolu i tych z
ciĊĪkimi plecakami (radiotelegrafista)
4. "Bramkowaü" polany i inne przeszkody, wybierając po drugiej stronie
przeszkody áatwe do zidentyfikowania - punkty terenowe, aby moĪna byáo
ponownie znaleĨü wáDĞciwy kurs.
5. Stale byü w kontakcie z d-cą patrolu. W praktyce czujki powinny oglądaü siĊ
do tyáu co 12 kroków.
6. Na linii marszu, czujki powinny wybieraü punkt terenowy, wizualnie oczyĞciü
teren do punktu, patrolowaü do punktu i powtórzyü proces na kursie marszu.
8. Maáy kompas (np.: przy zegarku) i maáa lornetka są bardzo przydatne w tym
procesie.
Wszyscy czáonkowie patrolu muszą:
1. Nigdy nie traciü kontaktu wzrokowego z ĪRánierzem z przodu i z tyáu - caáy
czas dopasowywaü odstĊp.
2. Trasa musi byü znana wszystkim ĪRánierzom patrolu
3. PK (wyznaczane w miejscach charakterystycznych jeĞli to moĪliwe) musi byü
znana wszystkim ĪRánierzom patrolu
4. IĞü w Ğlady pierwszego w patrolu, albo jeĪeli moĪliwe w Ğlady poprzedniego
ĪRánierza.
5. Zatrzymaü siĊ natychmiast jeĪeli inny ĪRánierz siĊ zatrzyma – moĪe
nasáuchiwaü.
6. Kryü wzajemnie innych ĪRánierzy przy pokonywaniu maáych przeszkód lub
zwalonych drzew itp.
7. Nie trzymaü siĊ gaáĊzi i drzew podczas postojów albo wstawania / káadzenia
siĊ na ziemiĊ – zostawia to Ğlad.
8. Obserwowaü swój sektor lufą broni i caáy czas mieü oczy zwrócone w tym
kierunku.
9. JeĪeli ĪRánierz z przodu pokrywa prawy sektor, ĪRánierz za nim pokrywa lewy
i na odwrót.
10. Podczas postojów, kaĪdy ĪRánierz jest "twarzą na zewnątrz" i kontynuuje
pokrywanie swojego sektora.
11. KaĪdy ĪRánierz musi zapamiĊtaü marszrutĊ patrolu i ustalone PK /
punkty
kontaktowe
/, na wypadek separacji od reszty patrolu.
D-ca patrolu:
1. Oznacza punkty zbiórki.
2. Oznacza LP
3. Po konsultacji z radiotelegrafistą oznacza punkty nawiązania áącznoĞci
4. UwzglĊdnia warunki terenowe- miejsca newralgiczne (przekraczanie drogi,
przeprawy itp.)
5. Zmienia odstĊp i formacje patrolu w zaleĪnoĞci od terenu i sytuacji taktycznej.
6. Kontroluje prĊdkoĞü poruszania i kierunek.
7. W miarĊ moĪliwoĞci NIGDY nie patroluje równolegle do dróg, ĞcieĪek i
szlaków /zachowuje odlegáRĞü bezpieczną/.
8. Unika patrolowania po stromych zboczach bez czĊstych postojów.
9. Unika ustalania áatwych do przewidzenia, szablonowych technik patrolowych.
10. Ustala punkty kontaktowe na trasie przemarszu.
11. „Bramkuje” newralgiczne punkty
Szperacz:
1. Regularnie zatrzymuje patrol na odpoczynek i nasáuch.
2. W porozumieniu z d- cą reguluje rodzajem szyku.
PrĊdkoĞü Poruszania:
Jest wiele czynników, które wpáywają na prĊdkoĞü poruszania patrolu w strefie
operacyjnej:
1. Teren i roĞlinnoĞü.
2. Czas przeznaczony na wykonanie zadania.
3. Operacje przeciwnika.
4. DzieĔ / noc.
5. Warunki atmosferyczną.
Zachowanie ciszy jest kluczem do sukcesu patrolu. NaleĪy tak
przygotowaü/wytrenowaü/ grupĊ aby poruszaü siĊ w terenie z dostateczną
prĊdkoĞcią w prawie zupeánej ciszy. ĝrednie prĊdkoĞci poruszania patrolu to:
1- 2 km/h
SZYKI sekcja
/warianty/ -
ugrupowania marszowe,
OBJAĝNIENIA:
D
x
D-ca.
Z
x
ZastĊpca d-cy.
R
x
Radiotelegrafista.
O
x
Operator.
S
x
Sanitariusz.
M
x
Miner
.
x
Kierunek poruszania siĊ.
Ta czĊĞü opisuje podstawowe szyki patrolowe uĪywane przez sekcje/ grupy specjalne. Nie są to
jedyne szyki, które mogą byü wykorzystywane, ale stanowią podstawĊ nauczania podczas treningu
pododdziaáów rozpoznawczych. Szyki są opracowane na podstawie patroli szeĞcioosobowych, ale
mogą byü dopasowane do taktycznych wymagaĔ mniejszych lub wiĊkszych pododdziaáów.
Prowadzenie patrolu nie wymaga opierania siĊ na sztywnych zasadach np. dotyczących miejsca w
szyku ĪRánierza o danej specjalnoĞci. KolejnoĞü w szyku zaleĪy od wielu czynników i jest ,,páynna”.
Wpáyw na miejsce w szyku ma doĞwiadczenie i umiejĊtnoĞci poszczególnych ĪRánierzy sekcji oraz
sytuacja taktyczna. NaleĪy wziąü pod uwagĊ to, aby dowódca w czasie patrolu nie przebywaá razem z
zastĊpcą i aby radiotelegrafista przebywaá w odlegáRĞci umoĪliwiającej dowódcy szybkie uĪycie
Ğrodków áącznoĞci. Opisane szyki to:
Strzaáa.
Tor.
Linia.
Diament.
Szachownica /Cygaro/.
STRZAàA.
Ten szyk taktyczny jest uĪywana podczas zadaĔ patrolowych. Jest najbardziej
odpowiedni do poruszania siĊ przez teren otwarty. MoĪe byü uĪywana w dzieĔ jak i w
nocy, jeĪeli jest wystarczająca widocznoĞü i warunki terenowe na to pozwalają (np:
roĞlinnoĞü). Formacja jest podatna na ogieĔ flankowy, ale mniej na ogieĔ frontowy
przeciwnika.
Standartowy
szyk
moĪe
wyglądaü
nastĊpująco:
D
Dowódca porusza siĊ wewnątrz szyku i moĪe go kontrolowaü. Dowódca moĪe równieĪ poruszaü siĊ w
dowolnym miejscu szyku.
TOROWY (LINIA / rząd / podstawowy).
Szyk torowy jest najczĊĞciej uĪywany podczas patrolowania w terenie zamkniĊtym, jak i w nocy, gdzie
jest uĪywany do utrzymania maksymalnej kontroli przez d-cĊ. Zaletą jest minimalna podatnoĞü na
ogieĔ skrzydáowy przeciwnika. Patrol poruszający siĊ TOREM nie moĪe generowaü dostatecznie
duĪej frontowej siáy ognia, ale moĪe uĪywaü wszystkich Ğrodków ogniowych na kaĪde skrzydáo.
OdstĊp pomiĊdzy ĪRánierzami jest dyktowany przez teren, roĞlinnoĞü, dzieĔ/noc i przeciwnika. Szyk
moĪe wyglądaü nastĊpująco:
Z
R
D
LINIA.
Linia (tyraliera) moĪe byü uĪywana do oczyszczania terenu albo obiektu. MoĪe byüáatwo
zaadaptowana ze "strzaáy" i "toru". Tyraliera jest normalnie uĪywana w otwartym terenie . Tempo i
odstĊpy są dyktowane przez teren, roĞlinnoĞü, dzieĔ/noc i zagroĪenie ze strony przeciwnika. MoĪe
rozwijaü maksymalną frontową siáĊ ognia, ale tylko minimalną siáą ognia na skrzydáa.
D
R
Z
Z
DIAMENT.
Jest to szyk stosowany w operacjach CSAR. Jego zaletą jest ochrona szyku w sektorze 360Û i
moĪliwoĞü generowania ognia wszystkich Ğrodków w kierunku zagroĪenia.
O
D
R
O
O
S
S
O
Ze wzglĊdu na charakter misji CSAR sekcja rozbudowana jest o dwie osoby. Grupa powinna mieü w
skáadzie dwóch sanitariuszy. CaáRĞü sekcji jeĪeli nie jest etatową sekcją CSAR musi byü wáDĞciwie
przeszkolona z uwzglĊdnieniem sytuacji awaryjnych. Radiotelegrafista musi bezwzglĊdnie posiadaü
Ğrodki do áącznoĞci z lotnictwem.
SZACHOWNICA
Szyk ten moĪe byü wykorzystywany w terenie zurbanizowanym do patrolowania ulic, tuneli, itp. MoĪna
go stosowaü siáami sekcji lub grupy.
D
R
Z
PowyĪsze szyki nie są jedynymi jakie mogą byü zaadoptowane przez d- cĊ. D-ca musi wziąü pod
uwagĊ siáĊ, szybkoĞü, kontrolĊ, bezpieczeĔstwo, teren oraz przeciwnika zanim wybierze odpowiedni
szyk dla patrolu.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]