Focjusz - Kodeksy cz. 2, Źródła historyczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
FOCJUSZ
BIBLIOTEKA
TOM II
„KODEKSY” 151 – 222
edycja komputerowa: www.zrodla.historyczne.prv.pl
mail: historian@z.pl
MMIII ®
WYKAZ AUTORÓW l PISM ANONIMOWYCH
OMÓWIONYCH W T. 2 „BIBLIOTEKI"
„Kodeksy"
Acestorydes . . .
189
„Kodeksy"
Jan Chryzostom
Jan Filopon
Jan Lidos .
Jan z Karpathos .
Kasjan ....
Konon ....
Książka
o chrześcijaństwie .
Maksym Wyznawca
172. 173. 174
215
180
201
107
186
Aecjusz z Amilfy .
221
Agapiusz . . .
179
Agatarchides . .
213
Aleksander z Myndos 188
Antoniusz Diogenes
Apollodor ...
166
Bazyli z Cezarei .
191
170
192 (A). 192 (B).
193. 194. 195
200
189
157
199
187
201
216.217.218.219
175
153
206. 207.
188
190
155
161
189
167
177
203. 204. 205
220
176
151
Bazyli z Seleucji .
168
Boetos ....
154
Cezary z Nazjanzu .
210
Marek Mnich .
Mikołaj z Damaszku
Moeris ....
Jan Moschos
Nikomach z Gerazy
Nil .....
Orybazjusz .
Pamfila .
Pauzaniasz .
Prokopiusz z Gazy
Protagoras .
Ptolemeusz Hefestion
Słownik anonimowy
Sopater ....
Sotion ....
Slobeusz
Teodor Antiocheńczyk
Teodoret z Cyru .
Teon ....
Teopomp
Timajos
Windaniusz
Anatoliusz .
Żywoty świętych .
Chorycjusz . . ,
160
Cyryl
Aleksandryjczyk . 169
Damascjusz . . 181
Diadoch z FotyM , 201
Dion z Prusy . . 209
Diomzjusz z Egei . 185. 211
Dioskurydes . . 178
Doroteusz . . . 156
Efrem .... 196
Eliusz Dionizjusz . . 152
Enezydem . . , 212
Eudocja , „ . 183. 184.
Eulogiusz . . . 182. 208
Eustracjusz . . 171
Euzebiusz z Tesaloniki 162
Frynich . . .
158
Galen . . . .
164
Hierokles . , .
214
Himenusz . . .
165
Hiob ....
222
Hipolit ....
202
163
198
Izokrates . . .
150
186
151
Przeczytaliśmy krótką pracę Timajosa
1
poświęconą Gecjanowi. Ujęta
w jednej księdze, zawiera alfabetycznie ułożone słowa, które występują
u Platona
2
.
152
W tym samym zwoju jest również pierwsze wydanie
Słów attyckich
1
w pięciu księgach autorstwa Eliusza Dionizjusza z Halikarnasu
2
. Stano-
wi ono zbiór słów attyckich ułożonych alfabetycznie od alfy do omegi.
Pracę swą autor poświęca Skymnosowi.
Omawiana praca jest bardzo pożyteczna zarówno dla tych, którzy
troszczą się o attycyzowanie, czyli wierne naśladowanie klasycznego
języka greckiego, jak i dla osób chcących zapoznać się z dziełami pisa-
rzy attyckich. Tak więc można nauczyć się z niej wszystkich zawartych
tam słów, często używanych przez Ateńczyków w związku ze świętami
i wymiarem sprawiedliwości. Odnalezienie każdego innego osobliwego
zwrotu, który tam się znajduje, też nie sprawia żadnej trudności, zwłasz-
cza temu, kto nie szuka jedynie w księgach pierwszego wydania, ale
również w księgach wydania drugiego; jest ich także pięć, zawierają
one słowa attyckie od alfy do omegi, które zostały pominięte w pierw-
szej edycji lub występowały w niej nie zaopatrzone w realne cytaty-
-świadectwa.
W drugim wydaniu bowiem cytaty są bardziej obszerne i jest ich
więcej. Gdyby ktoś zechciał połączyć owe dwa wydania
3
w jedno, pod-
jąłby pracę pożyteczną i wykonałby ją z łatwością.
1
Timajos IV w. po Chr. — leksykograf bizantyński (por.
R. E. t.
VI (1937),
kol. 1226—1228, seria 2).
2
Jest to specjalistyczny słownik do dialogów Platona zachowany do na-
szych czasów (wyd. C. F. Hermann
Platonis opera,
t. VI, Leipzig 1921,
s. 397—403; por. Hunger, II, s. 34).
1
Słownik zaginął.
2
Eliusz Dionizjusz II w. po Chr. (por. H. Erbse
Unfersuchungen zu den
attizistischen Lexica,
Berlin 1950; Krumbacher, s. 519; Hunger, II, s. 33;
Jurewicz, s. 165, 159).
3
Były to właściwie dwie redakcje tego samego
Słownika.
153
Przeczytaliśmy w tym samym zwoju
Słownik alfabetyczny
Pauzania-
sza
1
[100a] nie mniej wartościowy dla lektur attyckich od wyżej omó-
wionych, jeśli nie jeszcze więcej. Oczywiście, jest on uboższy w cytaty,
lecz co do niektórych liter obfituje w słowa i to bardzo pokaźnie.
W porównaniu z dwiema pracami Eliusza Dionizjusza z Halikarnasu
2
niniejszy słownik dorównuje im objętością treści, chociaż w mniejszym
stopniu, jak mówiliśmy, został wyposażony w cytaty. Gdyby do dwu
owych wydań ktoś dołączył edycję Pauzaniasza i opracował jedno dzie-
ło (a byłoby to dla chcącego bardzo łatwe), wykonałby pracę najpięk-
niejszą i najbardziej pożyteczną dla czytelników książek attyckich.
154
W tym samym zwoju przeczytaliśmy również
Zbiór alfabetyczny słów
platońskich
Boetosa
1
. Jest dużo bardziej wartościowy niż łownik Ti-
majosa
2
. Autor zadedykował tę niewielką pracę jakiemuś Melantasowi.
155
Do tegoż zwoju zostało dołączone również inne niewielkie dzieło po-
święcone Atenagorasowi
1
; jego tytuł brzmi:
O trudnych słowach u Pla-
tona
2
. Gdyby ktoś zebrał te słowa i połączył je w jedno z wyrazami ze-
stawionymi u Timajosa
3
, dałby dobrze opracowany słownik pożyteczny
dla wszystkich, którzy chcą czytać dialogi Platona.
158
Przeczytaliśmy w tymże zwoju
Słownik alfabetyczny wyrazów obcych
1
Pauzaniasz II w. po Chr. — leksykograf grecki, jego
Słownik
zaginął
(por. Hunger, II, s. 33).
2
Por. Cod. 152.
1
Boetos — leksykograf grecki, autor omawianego niezachowanego
Zbioru,
poza
tym nieznany (por. Hunger, II, s. 34).
2
Por.
Cod.
151.
1
Atenagoras z Aten II w. po Chr. — filozof i apologetyk, jego pisma
zachowały się (wyd. PG 6, kol. 888—1024;
SWP
s. 61).
2
Dzieło zaginione.
3
Timajos — patrz Cod. 151 przyp. 1.
Doroteusza *. Jest rzeczą oczywistą, że ta praca nie jest bez znaczenia
dla tych, którzy lubią pracować.
157
Przeczytaliśmy również
Attycystę
1
Moerisa
2
. To niewielkie dzieło
także zostało ujęte w porządku alfabetycznym.
158
Przeczytaliśmy
Przygotowanie do sofistyki
1
w trzydziestu sześciu księ-
gach Frynicha Araba
2
. Dzieło stanowi zbiór wyrazów i krótkich wyra-
żeń; niektóre z nich osiągają rozmiary członu okresu krasomówczego.
W stylu i strukturze odznaczają się wdziękiem i nowatorskim ujęciem.
Wiele tych wyrażeń można znaleźć w słowniku Helladiusza
3
, jednak
zostały one tam porozrzucane w ogromnej zawartości całego zbioru,
podczas gdy tu są zebrane w poszczególne grupy, gdyż celem Frynicha
było właśnie takie ich ułożenie. Helladiusz natomiast tylko zebrał wy-
razy, a jeśli już [100b] zestawił te człony okresu krasomówczego, zrobił
to mieszając je z całą zawartością łownika. Omawiany zbiór otrzymał
również układ alfabetyczny.
Rozkwit życia i twórczości autora przypadł na czasy cesarza rzym-
skiego Marka
4
i jego syna Kommodusa
5
, któremu to zadedykował swo-
ją pracę pisząc: „Cezarowi Kommodusowi Frynich przesyła pozdrowie-
nie". Dedykując tę pracę Kommodusowi i pisząc dla niego wstęp, w któ-
rym umieścił zachętę do miłowania nauki, chwali swą książkę wtedy,
1
Prawdopodobnie jest nim Doroteusz z Askalonu (I w. po Chr.);
Słoumik
nie zachował się (por.
R. E.
t. V (1905), kol. 1572).
1
Attycysta
(gr.
Attikistos)
zachował się (wyd. I. Bekker, Berlin 1813;
por.
R.
E., t. XV (19121, kol. 2501—2512).
2
Moeris (gr.
Moiris) —
leksykograf grecki żył prawdopodobnie w V w.
po Chr. (por.
R. E.,
t. XV (1912), kol. 2501—2512).
1
Dzieło nie zachowane w całości, znane z mniejszego streszczenia Focju-
sza i dużego fragmentu w rękopisie Codea:
Coislinianus 345
(wyd. I. Bek-
ker
Anecdora Graeca,
t. I, Berlin 1814, s. 1—74; I. de Borries
Phrynichi
sophistae Praeparatio sophistica,
Leipzig 1914; F. Fischer
Die Eclogae des
Phrynichos,
Berlin—New York 1974; por. R. E.
t. XX (1950), kol. 920—925;
Krumbacher, s. 571—572; Hunger. II, s. 33).
2
Frynich Arab (2 poł. II w.) — sofista bizantyński.
3
Helladiusz ok. 400 r. po Chr. — uczony, leksykograf z Aleksandrii (por.
Gudeman
Helladios
(3),
[w:] R.
E., t. VII (1913), kol. 103; patrz Cod. 145).
4
Cesarz Marek Aureliusz (161—180).
5
Cesarz Kommodus (180—192).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]